Wijbrand Schaap

Categorie: Recensies

  • Later Weiter – Lizzy Timmers

    Lizzy roept 'Ho'   {mosimage} De grenzen zijn weer lekker aan het vervagen. Kon je een tijdje geleden nog denken dat de Toneelacademie van Maastricht nu echt aan kunst ging doen met de opleiding voor 'performer', blijkt het weer heel anders uit te pakken. Zou je bij 'performer' denken aan een ik-gerichte performance-kunstenaar, dan snap…

  • Dolly – Bogaerd en vd Schoot

    Dolly Parton, het helse rolmodel   Door Wijbrand Schaap Amsterdam Leven is voor 95 procent paniek. Over opgroeien hebben we het nog niet eens. En waarom is die paniek zo groot? Omdat er op deze planeet mensen rondlopen zoals Dolly Parton. Rondborstig blonde, eeuwig jonge vrouwen die door foute DJ's altijd in meervoud worden aangesproken…

  • De Revisor – Paardenkathedraal

    Paardenkathedraal overschreeuwt zichzelf in meedogenloze Revisor Utrecht Het mooie van goede satire is dat je altijd kunt meevoelen met de slachtoffers. De Beatrix van Sanne Wallis de Vries in Kopspijkers is niet alleen een belachelijke koningin, maar ook een getroubleerde huismoeder en Owen Schumachers Frank de Grave gunde je ook gewoon een lolly voor de…

  • Zullen we het Liefde noemen – Oostpool

    Egoterreur in Nederlandse Albee   Arnhem Het gaat goed met het Nederlandse toneel omdat het goed met de Nederlandse toneelschrijfkunst. Maria Goos is er, Willem-Jan Otten probeert nog wel eens wat en van de golf zelfschrijvende regisseurs uit de jaren tachtig zijn Ger Thijs en Gerardjan Rijnders overgebleven, om maar eens een paar uitersten te…

  • De Hongerende Weg – Rieks Swarte

    Afrikaans drama zonder valse romantiek Haarlem Dat armoe en zelfs leed mooi zou zijn is één van de hardnekkigste misverstanden ter wereld. De toerist in Frankrijk valt er al aan ten prooi, wanneer hij de mooie, afgebladderde luiken bewondert op een bijna verlaten plattelandsdorpsplein. En de charterreiziger in Afrika: wat zijn die mensen in die…

  • Kommer – Kassys: Briljant ellendig duostuk

    En opeens zie je jezelf staan. Tussen de stervende leaseplanten op een receptie waar je liever niet had willen zijn, pratend met mensen die je liever niet had willen spreken. Of althans niet onder déze omstandigheden. Het inmiddels tamelijk toonaangevend geraakte mimetheatergezelschap Kassys geeft dat gevoel nu een plekje in hun nieuwste productie Kommer. Kommer…

  • Het goddelijke kan zo simpel zijn. Marius, Fanny & César – De Onderneming

    ,,Theater kan toch zo simpel zijn,” verzuchtte een toeschouwer na afloop van het vijf uur durende meesterwerk Marius, Fanny en César. En misschien heeft hij wel gelijk. Misschien heb je alleen een mooi verhaal, goede acteurs en een prachtlocatie nodig en maakt het theater zich vervolgens vanzelf, maar waarom gebeurt het dan niet vaker? Zou het dan toch zijn dat…

  • Ergens staat er nu een iglo leeg – Theater Stap

    Ergens schiet er een hartje vol Zo moet Samuel Beckett het ooit gedroomd hebben. De grondlegger van het theater-absurdisme, die met stukken als Wachten op Godot bewees dat een verhaal nergens over hoeft te gaan om toch alles te zeggen, zou zich een rolberoerte hebben gelachen en gehuild om de nieuwste voorstelling van Theater Stap.…

  • Imago – De Grens

    Meer dan zeven seconden kwaliteit Er is een probleem voor makers van jongerentheater. Bedenk je iets dat helemaal van nu en hip en cool is, tegen de tijd dat je het op een podium neerzet blijkt het hopeloos verouderd. Jongerentheatermakers moeten daarom vooral geen marktonderzoek doen, maar gewoon maken wat ze zelf mooi vinden en…

  • Arabische Nacht – Productiehuis Brabant

    Duitse verrassing in surrealistisch stuk   {mosimage} Ergens is het misgegaan tussen ons van het theater en Duitse toneelstukken. Niet dat er geen goede Duitse stukken meer waren,, maar het was meestal wel allemaal heel erg serieus, bloederig, nogal intellectueel en soms ronduit ontoegankelijk wat we voorgeschoteld kregen. Natuurlijk was er best te genieten van…