-
Theo Maassen en de schitterende verwoesting
Mijn eigen straat in Capelle aan den IJssel, maar dan met alle huizen in puin en een kustvaarder losjes tegen de Alkenoordflat gedrapeerd. Sfeervol overwoekerd. Ik heb de tekening even niet onder handbereik, maar dat soort dingen tekende ik dus als puber. Doemdenkkunst, geheel volgens de tijdgeest van de late jaren zeventig. Ik verslond de…
-
Kunst is poep
Mijn therapeute begreep 15 jaar geleden niet waarom ik van theater hield. Althans. Ze vond theater eigenlijk een beetje ziekelijk: zelfontkenning, doen alsof, liegen dat gedrukt staat, dat soort dingen. Ik kon het alleen maar met haar eens zijn. Mijn wereld was vergeven van de uberego’s, aandachtszieke mislukkelingen, gevaarlijke psychopaten en machtswellustelingen. Maar buiten het…
-
Het geluid van de stilte
Ik ben een fan van Star Trek sinds de allereerste afleveringen in Nederland werden uitgezonden. En dan gaat het niet eens over het verhaal, de acteerprestaties of de ideologie, maar om het geluid. Het geluid dat een ruimteschip maakt wanneer het vrij zwevend door de ruimte beweegt, ‘op weg naar nieuwe werelden, om nieuwe levensvormen…
-
De wijde blijk
Dat de zonnepitten in een zonnebloem en de schubben van een dennenappel zich voegen naar een getalsverhouding die overal in de natuur is terug te vinden, is tamelijk verbijsterend. Net als dat van die vijf toonhoogtes uit het vorige stukje. Van pentatonie kom je dus vanzelf op de Gulden Snede. Daar ga ik nog veel over doen, maar laat ik dicht…
-
Vijf magische noten
Mijn openingsbericht van deze serie riep meteen al een reactie op. Theatermaker Ivar van Urk meldde mij in zijn reactie dat de wetenschappelijke benadering van de werking van kunst een heilloze weg is. ‘Kunstbeleving is geen exacte wetenschap, zoals aerodynamica dat wel is,‘ stelt hij, ‘dus is er geen eensluidend antwoord op waarom precies iets…
-
De trui van Sara Lund
Sara Lund draagt een trui die is gebreid van wol van schapen uit IJsland. Het ontwerp is nieuw, maar traditioneel. En iedereen wil hem hebben. Om zelf een beetje Sara Lund te worden. Volgens sommige kenners is Sara Lund een diagnose. Geesteswetenschappers, medici en psychiaters worden aangehaald, allemaal om het geval Sara Lund te duiden.…
-
Blijf kijken
Niet eerder is er zoveel onzin over kunst beweerd als de laatste tijd. Meer dan ooit is er geschreven, verteld en geroepen waarom we iets dat we kunst noemen mooi of goed moeten vinden, waarom het goed voor ons is en waarom er dus juist wel of juist niet voor betaald moet worden. Kunst is…
-
Trilogie van het verlies – Oostpool: Het beste toneelstuk van Nederland
Rotterdam Gisteren, na afloop van ‘Goedbloed’, het laatste deel van Oostpools ‘Trilogie van het Verlies’, wisten ze het zeker: ,,Vooraf denk je dat het een lange zit gaat worden, drie voorstellingen, maar nu verlangen we eigenlijk naar deel vier, zodat we morgen weer kunnen.” Vier dames, die nietsvermoedend zomaar veranderen in rasechte liefhebbers. Na dit weekend, waarin eerst ‘Het…
-
Peer Wittenbols: ‘Eindelijk af van de Oostpoolzinnetjes’
Peer Wittenbols schrijft met Goedbloed meesterlijk laatste deel van Trilogie van het Verlies Vier jaar geleden kwamen ze naar Arnhem. Schrijver Peer Wittenbols en regisseur Rob Ligthert moesten met Toneelgroep Oostpool de slechte relatie van Oost Nederland met het eigen theateraanbod herstellen. Het is ze gelukt, mede dankzij de Trilogie van het Verlies, hun meesterlijke…