-
Maak minstens een fles prosecco soldaat voor je naar Oostpools ‘Los’ gaat
Toneelgroep Oostpool, met een paar miljoen subsidie de hoop van iedere theaterliefhebber in het oosten des lands, heeft een reputatie hoog te houden op zomertheatergebied. De afgelopen acht jaar jaar bracht het Arnhemse stadsgezelschap mooie, grappige, ontroerende stukjes tenttheater met altijd muziek en altijd een scherpe kijk op het leven, de dood en de rest. Met werk van ’s lands…
-
En zo zie je plots een verontrustende werkelijkheid onder ogen in Utrecht
Dat eten is dus heel erg echt en heel erg lekker. Tot zover maakt Festival a/d Werf 2009 de leus ‘get real! waar. De jonge acteur Ilay den Boer serveert de maaltijd en promoveert ons tot gasten op zijn Bar Mitzwa, een jaar of wat geleden in Israël. We zijn tante, oom, neef, grootmoeder of zomaar gasten die hij nooit…
-
Indrukwekkende theateropvoering van brisant minitoneelstuk ‘Zeven Joodse Kinderen’
Amsterdam – Grappig, hoe Bertolt Brecht opeens gelijk krijgt. ’s Mans gedachtengoed leek altijd wat belegen. De Duitse theatervernieuwer veroverde in de jaren twintig van de vorige eeuw een plekje in de geschiedenis met wollig gepraat over ‘episch theater’, dat met het doorbreken van de illusie en met niet-ingeleefd acteren de toeschouwer bewust zou maken van ‘de boodschap’ en zou…
-
Intens familiedrama, gedompeld in rode pastasaus
AMSTERDAM (Cultureel Persbureau) – Spaghetti met rode saus. Nooit geweten dat je daar zo intens naar kunt verlangen na afloop van een theatervoorstelling. Maar het kan dus. Na Rocco en zijn broers, de nieuwste voorstelling van Ivo van Hove bij Toneelgroep Amsterdam, omdat die saus aan het eind op tafel komt. En erover uitgestort wordt. Van die rode…
-
Doodshoofddrentelen op Wall Street maakt van performance ‘Golgotha’ nog geen kunst…
Zouden ze het in New York niet zo langzamerhand een beetje zat worden? Al die kunstenaars, komieken en onheilsprofeten die voor de straatnaambordjes met ‘WALL st.’ dingen doen die iets te maken hebben met angst, ondergang, doem en depressie? Natuurlijk is het daar een beetje een soort symboolplek maar die begint langzaam maar zeker even sleets te worden…
-
Geslacht van Rob de Graaf vermalen door steracteurs bij ‘Het Toneel speelt’
Een jaar of 6 geleden speelde Toneelgroep Dood Paard het stuk ‘Geslacht’ van Rob de Graaf en het was zo’n hit dat het Bewust Marginale Gezelschap zich zorgen begon te maken over het vele nieuwe publiek dat het opeens trok. Nu spelen Erkend Goede Acteurs Mark Rietman en Carine Crutzen hetzelfde stuk en het is – op zijn best…
-
Ook de beste acteurs van Nederland hebben wel eens een regisseur nodig. Kreten en Gefluister – Toneelgroep Amsterdam
Amsterdam – Er gaat er wel eens één de mist in. Gisteren, in de nieuwe zaal van de Amsterdamse Stadsschouwburg gebeurde dat. Kreten en Gefluister, de tweede voorstelling die Ivo van Hove maakte op basis van een Ingmar Bergman-film, kwam op me over als holle voorstelling, waarin niet alleen de personages, maar ook de acteurs verweesd leken rond te lopen. Het…
-
En toen werd het toch nog mooi bij Touki Delphine
Er is veel lelijks in de wereld. Neem bijvoorbeeld het woord ‘muziekinstallatietheater’. Wat moeten we daarbij denken? Theater door een muziekinstallatie? Of is het eigenlijk een kameelwoord, en moeten Muziek, Installatie en Theater met een hoofdletter aan elkaar geschreven worden? Of konden, en dat is pas echt lelijk, de bedenkers van het woord het niet over hun hart verkrijgen om hun creatie…
-
Boer zoekt broer
Maastricht (GPD)_ Paul Hoes is daar gewoon heel erg goed in. Als hij een onhandige, wat morsige landbouwer speelt, geloof je hem, net als wanneer hij een onderknuppel is in een Vondeltragedie. Dat is een bijzonder acteertalent, waarmee hij zich een waardig opvolger toont van Lou Landré die eerder zulke rollen vleugels wist te geven. Voor de toneelbewerking van Gerbrand…
-
Romeo en Julia als bronstige tragikomedie – Nationale Toneel
Den Haag (GPD)_Marwan Kenzari. Onthoud die naam. Onthoud die man ook: licht getint, prachtige, donkere ogen, lang, op het slungelige af, en met een motoriek die hem een treffende kruising maakt tussen Jacob Derwig en Hans Kesting. Als hij op het toneel verschijnt, gebeurt er iets. Geen wonder dat Ivo van Hove hem strikte voor een vaste baan bij Nederlands…