‘Humpf’, zegt ze, met zo’n typisch Frans gemak. ‘Humpf, je hebt foie gras, maar dat is foie gras. Mijn man vond het tijd voor iets nieuws.’
Iets triomfantelijks zat er in, of was het professioneel defaitisme? Immers, bij het inchecken in Hostellerie Saint Pierre in Cravant was ze vooral laconiek. Over de ‘Formule’ waar haar man, de kok, ons in wilde luizen. En waarvan wij willig slachtoffer waren. De amuse met erwtensoep was aardig, omdat er munt in zat en dat vonden we nieuw. Maar daarna.
Crème Brûlée de Foie Gras à l’estragon. Dat klinkt spannend, en dat moet het vooral blijven doen. Het gerecht, dat de ober/kok/echtgenoot heeft bedacht, mist verder namelijk alles wat een goed gerecht zou kunnen hebben. Zoals smaak. Dit is overdaad uit de op hol geslagen fantasie van een uitbater in paniek. U kunt het thuis maken:
Ingredienten:
-
1 crème brûlee, maar dan dunner dan hier gegeven;
-
1 ons Foie Gras (of meer, want voor dumpprijzen verkrijgbaar uit de foie gras-berg, ontstaan nadat iedereen opeens foie gras zieliger vond dan varkens op transport , plofkippen , mishandelde charolai s en leeggeviste zeeën )
-
dragon (onbelangrijk hoeveel, want niet te proeven)
Bereiding:
Maak de creme bûlee, ongeveer zoals voorgeschreven, maar slordiger mag ook. Zet de lasbrander er nog niet op, maar gooi er eerst de hompen foie gras in. Dan de dragon. En dan branden, met die hap.
Serveren:
Heeft u de crème met ingrediënten niet volledig verbrand, wat met een goed lasapparaat geen moeite zou hoeven te zijn, en wat definitely ons advies is, kunt u het licht geroosterde recept op tafel zetten als voorgerecht. Vervolgens blijft u scherp in de gaten houden of er slokken wijn gedronken worden, happen gegeten worden, en – kortom – een beetje opgeschoten wordt, want uw restaurantkeuken sluit immers voor 21:30 en er moeten ook nog een hoofdgerecht met panga en zalm en spinazie en een toetje met supermarkt-chocolademousse plus digestieven doorheen voor die tijd.
Morgen is er weer een dag.