George is uit de kast
Leiden (GPD) _ Opnieuw is een goed bewaard geheim uit een toneelstuk van Edward Albee prijsgegeven. Onlangs nog bekloeg de Amerikaanse schrijver zich erover dat de Nederlandse versie van In Wankel Evenwicht door Toneelgroep Carver een geheim toont wat hij graag verborgen had willen houden. In 'Wie is er bang voor Virginia Woolf', dat nu door Nederland reist, is een nog groter geheim blootgegeven: George, de mannelijke helft van de klassieke toneelzuipers George en Martha, is wel degelijk 'van de mannen'. Of hoe noem je zoiets. De man die samen met zijn echtgenote Martha een jonger stel voor een nacht doorzakken uitnodigt, valt als een baksteen voor de charmes van zijn 20 jaar jongere gast: Nick. Blond en sterk. Zoiets. En Nick worstelt nog. Een beetje.
Ziehier de belangrijkste vernieuwing die de zoveelste versie van Who's Afraid of Virginia Woolf aan het Nederlandse publiek te bieden heeft. Dat mag verfrissend heten, want we werden het vergelijken een beetje moe. Deze versie, waarin de homo-erotische invalshoek een totaal andere verhouding in het stuk veroorzaakt, is daarom wel bijzonder. Of het ook de mooiste, indrukwekkendste en leukste versie ooit is, valt te betwijfelen.
Traditioneel moet het zinderen van de lust én de haat tussen de echtelieden die een kind hebben verzonnen om hun leven inhoud te geven. De jonge gasten, Nick en Honey, die zij voor hun nacht doorzakken uitnodigen zijn vooral pineut, maar ze vertegenwoordigen ook de verloren jeugd en de verloren toekomst van beide vechtersbazen. Nu regisseur Gerardjan Rijnders in deze versie met Olga Zuiderhoek en Porgy Franssen de nadruk legt op de geaardheid van George maakt de zindering tussen George en Martha plaats voor een zindering tussen George en Nick. De overige conflicten en situaties in deze toch al wel wat grijsgedraaide toneelklassieker krijgen daardoor iets banaals, en zelfs iets overbodigs.
Het neemt niet weg dat Franssen fantastisch speelt. Na een wat moeizaam begin weet hij goed de aandacht naar zich toe te trekken. En dat gaat heel lekker. Dat is maar goed ook, want Olga Zuiderhoek heeft duidelijk meer moeite om te vlammen. Natuurlijk is ze ouderwets aards en dat geeft wel een grappige draai aan de diva-rol die Martha doorgaans is. Maar een gevaarlijke sexy heks is ze niet, meer een uitgebluste huisvrouw met een slijter teveel in de buurt. Honey, het domme blondje dat via een schijnzwangerschap hunk Nick verschalkte, is door Rijnders nu echt volslagen hysterisch gemaakt. Ruben Brinkman, de acteur die Georges vlam Nick moet spelen, doet dat best aardig: het is leuk om nu eens een heel ander soort vertwijfeling bij deze macho te zien: niet omdat hij door een veel oudere vrouw wordt besprongen, maar omdat George zíjn geheim heeft ontdekt.
Toch is het jammer dat, wat in het oorspronkelijke stuk alleen maar één van de mogelijke suggesties is, nu zo evident voor het voetlicht wordt gezet. Albee heeft er misschien wel gelijk in, dat hij zijn geheimen graag geheimen laat blijven.
Wie is er bang voor Virginia Woolf. Gezien: 27 januari 2007 in Leiden. Tournee t/m 19 mei. Inlichtingen: www.hummelinckstuurman.nl