Abigails Party crasht bij Vervolg
{mosimage}
Arnhem (GPD) _Nederland heeft wel degelijk een klassenmaatschappij, al wordt dat doorgaans ontkend. Het theater is de plek waar die klassenmaatschappij al helemaal niet schijnt te bestaan. Dan heb je een probleem wanneer je het toneelstuk ‘Abigails Party’ van Mike Leigh wilt opvoeren zonder de kern van diens werk, de klassenmaatschappij, te erkennen. Het Maastrichtse toneelgezelschap Het Vervolg zit nu met dat probleem. Het gevolg is een van de slechtste toneelvoorstellingen die ik in jaren zag.
Mike Leigh, dat is de man achter prachtige films als Naked en Secrets & Lies. Films die diep geworteld waren in het grootsteedse ongeluk dat ook tv-series als Coronation Street en Eastenders mogelijk maakte. Antihelden uit de arbeidersklasse, sloebers uit de lagere middenklasse en burgertrutten met een te hoge hypotheek uit de gewone middenklasse maken elkaar het leven onmogelijk in een keiharde wereld, waarin overleven eigenlijk sowieso al ondoenlijk is. Mike Leigh heeft medelijden met zijn karakters en hun miezerige levens, en kan ze daarom zo genadeloos scherp in beeld brengen. Acteurs in zijn films delen dat respect voor hun personages en daarmee spreken zijn soms wat al te sentimentele films zo’n breed publiek aan.
Zo niet bij Het Vervolg. Onder leiding van regisseur Hans Trentelman heeft het ensemble van de acteurs gemeend commentaar te moeten leveren op het kleine sentiment van suburbia. Was dat in eerdere gevallen, zoals in Cooking with Elvis, nog net te doen, met Abigails Party slaan ze de plank volledig mis.
Het verhaal gaat over het gefrustreerde stel Beverly en Laurens, ‘social climbers’ in een iets te dure buurt. Ze geven een feestje voor de buren, mede om hun ‘classy’ overbuurvrouw Suzan op te vangen wiens puberdochter Abigail een feestje geeft. Daarom worden de nieuwe buren, de ietwat proleterige Carla en Ruud, ook uitgenodigd. Het feestje wordt niks, en de eigen karaoke-installatie blijkt niet sterk genoeg om de housedreun van de nieuwe generatie te overstemmen. Aan het eind sterft er iemand.
Het Vervolg heeft in een vroeg stadium besloten dat de personages evenmin serieus kunnen worden genomen als hun persoonlijke tragedies. Waarom is een raadsel. Wat is er mis met een goede Britse volkskomedie? Nu maken ze er een platte klucht van die nergens echt leuk wordt. Er zijn amateurgezelschappen te over die dat beter kunnen. Nu is het lelijkheid troef. Gitta Fleuren doet haar best zo saai mogelijk te zijn als Beverly, Hans van Leipsig maakt van de impotente makelaar Laurens een karikatuur en het bontst maken de jonge acteurs het. Het is allemaal te luid, te hysterisch, te ongemeend, te niks om al te lang bij stil te staan. De karaokescènes zijn een belediging voor iedereen, niet alleen de liefhebbers van dat vermaak..
Deze voorstelling is ondoordacht en toont geen enkel respect voor het onderwerp. Niemand van de acteurs lijkt er bovendien zin in te hebben. Waarom dan toch op tournee? Waarom dan geld gevraagd aan toeschouwers die wellicht wel graag hopen op een avondje Mike Leigh-sentiment?
Abigails Party door Het Vervolg. Gezien: 21 september 2006, in Arnhem. Tournee t/m 20 december.
