Het debat is terug in
het theater
Rotterdam
Dat is lang geleden.
Dat je een theatervoorstelling had over een onderwerp, en dat er dan
na afloop discussie was. Dat moet geweest zijn in de tijd van het
Werktheater en Proloog. Diep in de jaren zeventig. En dan ging het
over psychiatrie als je bij het Werktheater had gezeten, en over
Trotskisme als je bij Proloog zat. En dan móest je praten,
anders mocht je de zaal niet uit.
Sindsdien hebben we
Proloog, inclusief alle revolutionaire denkbeelden die daar bij
hoorden, in de prullenbak van de geschiedenis gegooid. Alles was
rustig. Theater, dat was weer puur voor de kunst of voor de
gezelligheid.
Totdat het
participerende en revolutionaire theater in die prullenbak gezelschap
kreeg van de puinhopen van acht jaar paars. Nog deze zomer riepen
sommigen dat het theater alle ontwikkelingen bij het volk gemist
had. Want we zagen prachtig politiek theater uit Duitsland komen, uit
Hongarije, Bulgarije, en zelfs België, maar in Nederland maakten
we nog steeds komedies en kunststukken. En toen was daar Alaska met
'Brodders in Arms', Don Duyns met 'Paars' en Erik de Vroedt met
'Mighty Society #1': allemaal jonge makers die met scherpe politieke
stukken stelling nemen in de samenleving. 'Mighty Society #1'
beëindigt vandaag zijn tournee langs de kleinere theaters van
Nederland. En die tournee was opmerkelijk vanwege de discussie
achteraf.
Gisteren ging het met
Volkskrantjournalist Francisco van Jole en HP/De Tijd journalist
Joost Niemöller over populisme, vanavond kunt u erbij zijn als
Marco Pastors van Leefbaar Rotterdam en Herman Meijer van Groen Links
de degens kruisen over Fortuyn.
Het debat, waar ook het
publiek aan mee mag doen via een eigen afvaardiging, is het toetje
van een bijzonder aardig toneelstuk van de hand van schrijver en
regisseur Eric de Vroedt. Het stuk speelt in een ranzig
vergaderzaaltje waar een politicus, samen met zijn vrouwelijke
'mental coach' en zijn broer die 'spindoctor' is, een plan bedenkt
om zijn politieke voortbestaan te redden na het verdwijnen van de
partijleider. De spindoctor blijkt een snood plan te hebben met een
volledig op marketingprincipes gebaseerd verkiezingsprogramma,
terwijl de politicus steeds meer trekjes begint te vertonen van Ad
Melkert op die roemruchte verkiezingsavond in maart 2002.
De voorstelling maakt
prachtig duidelijk hoe sinds het wegvallen van de grote ideologieën
de waan van de dag het politieke beeld bepaalt. Het is allemaal
misschien nog wat veel tekst, wat Eric de Vroedt ons voorzet, maar
het heeft wel allemaal veel belang. Jammer alleen dat de discussie
achteraf vooral gevoerd wordt tussen theaterbezoekers.
Theaterbezoekers zijn doorgaans wat hoger opgeleid dan gemiddeld,
politiek iets meer van de linkerkant. Iedereen was het uiteindelijk
dus heel erg met elkaar eens. Misschien is er vanavond meer debat als
het discussietoetje ook een echt Rotterdams onderwerp bij de horens
heeft. Dat zouden de makers verdienen.