De Levita en Nijenhuis: 'Zonder Pieter Kramer had het teveel op een Amerikaanse productie geleken.'
Nooit te hoog ingezet
Alain de Levita en Johan Nijenhuis zijn de wonderboys van de Nederlandse film. Van sommige critici krijgen ze het verwijt dat ze te gemakzuchtig te werk gaan. Dit jaar verschijnen ze voor het eerst op het Nederlands Filmfestival, vanwege de première van Ellis in Glamourland, een film voor vrouwen, met Linda de Mol en Joan Collins.
Jullie zijn groot geworden met publieksfilms als Volle Maan en Liever Verliefd. Films met redelijk nauw omschreven doelgroepen. Ellis in Glamourland, met Linda de Mol, gaat over een meisje van veertig dat uit de Haagse Schilderswijk komt en zich opwerkt tot slachtoffer van Gertjan Dröge. Proberen jullie niet te hard om de fans van Flodder met die van de nps-serie TV7 te koppelen?
Alain de Levita: ,,We worden nogal eens beschuldigd van al te commercieel denken, maar dat is maar de helft van het verhaal. Een film begint bij een goed en origineel idee. Uiteindelijk moet dat idee zichzelf wel terugverdienen, want anders kun je volgend jaar geen nieuwe film maken. Maar je gaat pas na het idee bedenken voor wie je het gaat maken."
Johan Nijenhuis: ,,Toen wij deze film gingen maken wisten we al heel gauw dat een film werd voor vrouwen van 25 tot 50. En of dat nu een vrouw is die in de Schilderswijk woont en zich graag optrekt aan de wereld van glamour, of dat het een vrouw is die in Wassenaar woont en zich dood verveelt en graag ziet hoe haar eigen milieu te kakken wordt gezet, daar heeft helemaal niemand zich druk over gemaakt."
,,Voor jongens tussen de 18 en de 25 jaar hoef je in Nederland overigens ook geen films te maken. Die willen naar Tarentino, en als ze iets minder slim zijn willen ze het grote actiewerk zien. Daar hoef je als Nederlandse film helemaal niet mee te concurreren. Mannen van dertig plus gaan, als ze al uitgaan, of met vrienden in de kroeg zitten, of naar voetballen, maar zeker niet samen naar de film. Vrouwen van 30 plus kun je nog wel bereiken met eigen verhalen als De Tweeling of Ellis in Glamourland."
{mospagebreak}Alain de Levita: ,,Johan is daar visionair in. Hij verbaast mij ook regelmatig, maar hij heeft een perfect gevoel voor wat de markt wil. Maar tijdens het maken van film moet je dat hele marktdenken weer vergeten. Je denkt nooit: 'laten we die scène maar schrappen, want die is niet zo goed voor de dertigplusmarkt'."
Johan Nijenhuis: ,,We hebben tot nu toe altijd waargemaakt wat we beloofden. Liever Verliefd was een geslaagde romantische komedie. Volle Maan was een geslaagde jongerenfilm. Wat ik erg vind, is een film als 'Feestje'. Daar wordt beloofd dat het een romantische komedie is, en het blijkt gewoon een vreselijke rotfilm. Daar hebben de makers veel te hoog ingezet. Wij hebben gedaan wat we beloofden: een goede film maken.."
Maar met een regisseur als Pieter Kramer, bekend van Ja Zuster Nee Zuster en Theo en Thea, heb je in ieder geval ook de liefhebbers van camp, en daarmee de iets luxere en hoger opgeleide doelgroep te pakken, die zo neerkijkt op Costa! en Volle Maan. Is dit een flirt met de grachtengordel?
Johan Nijenhuis: ,,Je doet Pieter Kramer enorm tekort als je hem alleen maar met camp associeert. Toen we het script voor het eerst zagen, was dat op zich een leuk script, maar er was wel een groot gevaar dat het een standaard romantische komedie zou worden. En daarvan hebben we allemaal het gevoel dat ze dat in Amerika toch beter doen. Ik zou als regisseur de fout hebben gemaakt dat ik scènes zou schieten met te grote witte limousines voor te kleine protserige huizen. Maar Pieter bleef er bovenop zitten. Hij hield eraan vast dat hij perse wilde vertellen hoe de nouveau riche in Nederland nu leeft. En als er ergens 'oud geld' rondloopt, dan wilde hij ook precies weten: waar rijdt 'oud geld' in, wat dragen ze? Het moet kloppen. Het moet een tijdsbeeld zijn. Maar echt: zonder Kramer aan boord had het teveel op een Amerikaanse productie geleken."
{mospagebreak}Alain de Levita: ,,Het is ook absoluut geen Linda De Mol-vehikel geworden."
Johan Nijenhuis: ,,We hebben ook een hele bijzondere cast om haar heen verzameld natuurlijk. Joan Nederlof, Tjitske Reidinga…"
Dat zijn acteurs die heel erg door de culturele elite geaccepteerd zijn.
Johan Nijenhuis: ,,Jij zegt 'geaccepteerd', ik zeg liever: goede mensen."
Maar ze zijn op tv meestal alleen te zien op Nederland 3, en daar schijnt niemand naar te kijken. Dus als je het hebt over een cast die geld oplevert….
Alain De Levita: ,,Maar wij hebben Linda de Mol en Joan Collins… Het is natuurlijk ook prettig als je een paar van die grote namen op je affiche hebt, dat je meer vrijheid hebt om de rest van de cast wat eigenzinniger in te vullen."
Joan Collins. Toe maar…
Alain de Levita: ,,Ik kreeg dus een super hardboiled manager aan de telefoon, met wie over echt ieder detail onderhandeld moest worden. Maar als ze komt blijkt ze perfect voorbereid. Ze heeft haar eigen kleding en make-up. Ze heeft de tekst geredigeerd, zinnen Amerikaanser gemaakt. Ze staat om vijf uur op, staat om klokslag acht uur gekapt en geschminkt op de set. Wij hadden een draaischema tot op de seconde nauwkeurig uitgewerkt, omdat we ook maar een draaidag hadden. Twee dagen Joan Collins konden we niet betalen."
En zo enorm groot staat Joan Collins niet eens op de poster.
{mospagebreak},,We wilden haar naam eerst ook iets minder prominent op de affiche zetten. Zo van: 'een film met Linda de Mol, Chris Tates, Kees Hulst ennnnnn…. JOAN COLLINS!!!!', maar toen ik dat voorstelde aan haar manager was het antwoord heel kort: 'It's a dealbreaker'. Ze hielden keihard vast aan de bedongen 'second billing', dus nu staat Joan Collins keurig als tweede naam op de affiche. Dat zijn de regels van het internationale film produceren die wij hier nog niet helemaal doorhadden."
Is dat zoveel anders dan?
,,In Nederland heeft iedere b-acteur een heel management om zich heen. En hoe kleiner de acteur, hoe moeilijker ze doen. Ze letten teveel op details, terwijl je van iemand als Joan Collins kunt leren dat het gaat om twee of drie afspraken die je keihard maakt, waarna de rest zich vanzelf wijst."
Toekomstplannen?
Alain de Levita: ,,Johan wil graag een filmmusical maken: Costa '82. Een soort Nederlandse Grease. Ik ben zelf bezig met een Fargo-achtig project, samen met Matthijs van Heiningen Jr. en Jean van de Velde. Daar komen we nu elke paar weken over bij elkaar en dat zijn hele inspirerende gesprekken."
{mospagebreak}Johan Nijenhuis: ,,We zijn nu voor Nederland 1 bezig met een advocatenserie. Daarvoor hebben we een mooie mix bij elkaar van publieksfavorieten en theatertoppers. We putten daarbij niet uit het reservoir van soap-acteurs, omdat je daar op Nederland 1 ook helemaal niets aan hebt. Voor dat publiek heeft een soap-acteur geen enkele meerwaarde. Dat publiek wil gewoon goede acteurs zien in sterke scenario's."
En nu staan jullie op het Nederlands Filmfestival. Voelt dat goed?
Alain De Levita: ,,We zijn nog nooit naar het Nederlands Filmfestival geweest, en al helemaal niet naar dat filmgala. Nu blijkt dat wij dit jaar de grootste filmproducent van Nederland zijn. Ik vind dat nog steeds een raar idee. Ik had nooit gedacht dat ik nog eens films zou maken, laat staan dat ik daarin de grootste zou worden. Maar ik heb ook geen illusie dat wij daar met een paar kalveren onder onze arm weglopen, hoor."