Bloedstollend saaie horror
Theater:
OBS door La Fura dels Baus. Gezien: 9-8, Festival Boulevard Den Bosch. Daar nog: vanavond. Inl.: 073-6137671, www.festivalboulevard.nl
’s-Hertogenbosch – De beste attracties van de Efteling zijn niet
zozeer de attracties zelf, als wel de rijen ervóór. Daar sta je dan,
terwijl het gegil en geloei uit de attractie steeds luider wordt,
naarmate de attractie dichterbij komt, en je langer hebt gewacht. De
twijfels worden ook groter, maar omdat je toch al drie kwartier staat
te wachten is nú opgeven ook weer zo slap. Dus blijf je staan. Een uur.
Anderhalf uur. Dan komt te attractie zelf en is het in anderhalve
minuut voorbij. Toppie.
Is Obs, het spektakelstuk waarmee La Fura, dé horrortheatergroep van
de jaren tachtig, zichzelf nu tracht te reanimeren, maar zo snel
voorbij. Maar nee. Het publiekje opdrijven, kunstbloedje spetteren,
blote meisjes dansen en hardrokje spelen duurt een uur langer dan die
Eftelingminuut. De grootste attractie was het bordje met de
waarschuwing dat deze voorstelling ‘op eigen risico’ betreden moest
worden, en de puur natuur onweersbui die de wachters buiten overviel.
Ooit was La Fura dels Baus nieuw, ongehoord en bijzonder. Het
publiek werd bij hun evenementen samengedreven in een donkere ruimte en
eenmaal daar, kon je alles overkomen. Woeste spelers in AH-karretjes,
gewapend met waterpistolen en werkende kettingzagen gingen kris-kras
door het publiek. Wie niet op tijd wegsprong was de klos, zo leek het.
De makers hadden alles echter perfect onder controle, en voor wie erbij
was, is de herinnering aan die stukken er één van betekenisvol vermaak,
tot nadenken stemmende horror en meer van dat soort termen die te maken
hebben met goede theaterervaringen.
La Fura doet nu echte
stukken. Het levert de honderdvijftigste Macbeth van dit seizoen op.
Konden zij ook niet weten. Maar goed, het biedt voldoende aanleiding
voor een potje letterlijk ouderwets Fura-dels-Bauzen, dit keer mét
slecht zichtbare 3D-projecties en computerspelletjes. En aan het eind
worden de toeschouwers samengedreven om zo ‘het leger’ te zijn, dat de
fatale afloop van Shakespeares stuk bepaalt.
Voor wie is dit nu leuk? Voor het publiek niet. Dat dreigend
ronddarren in karretjes en publiek jagen is even leuk, maar niet meer
dan een minuut. Het fascistoïde slotbeeld, wanneer het publiek als
slachtvee bij elkaar wordt gedreven, is zeker niet leuk voor de
toeschouwer. Voor wie het wel leuk is? Degenen die er van bovenaf op
toekijken: de spelers dus. Zij zien dramatische beelden, waaraan ze
zichzelf na afloop waarschijnlijk bevredigen. Wij zijn slechts
figuranten in hun pornoshow.
