Er zijn mensen die een stem hebben waarmee je fluisterend een menigte stil krijgt. Bill T Jones, choreograaf en dit jaar associate artist van het Holland Festival, is zo’n mens. Behalve die prachtige, zware en volle stem, heeft hij ook een presence waarmee hij met een enkele handbeweging het raderwerk stil kan krijgen. Maar dat zou allemaal niets zijn als hij niet, buiten dat, over een bak levenswijsheid, geletterdheid en scherpzinnigheid beschikte waarmee hij elk debat van leven kan voorzien.

Beste lezer! Je mag dit verhaal gratis lezen. Je steunt Cultuurpers door NU lid te worden! Dank je wel! Wijbrand Schaap

Geen dominante alleenheerser dus, deze Jones, maar een wijze waaraan je je kunt laven. Emily Ansenk, de nieuwe algemeen directeur van het Holland Festival, kan zich geen betere introductie in de podiumkunsten voorstellen dan juist een festival waarin deze man de bepalende sparring partner is. Jones is een erudiet verteller, iemand die met zijn hart in Europa, en met zijn werk in de VS leeft. Zo weet hij een verbinding te leggen tussen de vaak hoogdravende gesprekken rond kunst in Europa en de meer populaire Amerikaanse cultuur.

Hoogtepunten

Dat bleek allemaal in het halve uurtje dat hij aan het woord was. Dat is nogal wat, maar het werd gevoeld door alle aanwezigen bij de persconferentie, het moment in februari waarop het belangrijkste, meest prestigieuze festival van ons land zijn programma presenteert. We hebben het opgenomen, dus je kunt een en ander in de podcast beluisteren die we tijdens het gebeuren in het Amsterdamse BIMhuis opnamen, en kort daarna online zetten.

Hoogtepunten uit het programma: teveel om in kort bestek te noemen. Mogelijk zal de liefhebber van traditionele of moderne opera wat teleurgesteld zijn over het aantal als opera te kenmerken voorstellingen. De bewoners rond het Osdorpplein krijgen daarentegen iets bijzonders voorgeschoteld: een op alle religies van de wereld gebaseerde sessie Prayers of the People.

Op hoop van zegen

Voor de rest, naast Heijermans’ klassieker Op hoop van zegen, ook het debuut van Oostpool, met een stuk over de familie Wittgenstein, en een Drie Zusters, die in de visie van de in Nederland opgeleide en in Duitsland groot geworden regisseur Susanne Kennedy iets bijzonders belooft te worden. En dan nog zoveel muziek, beweging en beeld dat je moeilijk teleurgesteld kunt zijn: dit Holland Festival gaat codes doorbreken.

De komende weken en maanden zullen op deze site reportages en podcasts verschijnen, waarin we dieper op de programma’s in zullen gaan. Voor nu verwijs ik naar het persbericht van het festival zelf, en de opname die we maakten van alle speeches.

Luister hier.

Het bericht Bill T Jones is groter dan het leven. Waarom het Holland Festival 2020 een stuk actueler wordt dan eerdere edities. verscheen eerst op Cultuurpers.

Ditr bericht verscheen oorspronkelijk op Cultuurpers.

Blij mee? Doe me een donatie!