Een blogbericht heeft liefde en verzorging nodig


Een van de leukste wapens bij online schietspelletjes is de Fire and Forget-raket. Ofwel, een raket die je een keer op een doel richt, vervolgens afschiet en daarna kunt vergeten, omdat het ding geheel zelfstandig zijn koers in het vizier zal blijven houden, tot hij boem zegt en zijn vernietigende werk doet.

Een blog publiceren op cultuurpers voelt soms ook als een FF-missile. Je schrijft, filmt, maakt een foto, drukt op ‘publiceren’ en hups: het internet doet zijn werk. Je artikel wordt automatisch getwitterd, de eindredacteur zet het op facebook en daar komen de bezoekers al.

Logge kanonskogel

Helaas gaat dat niet altijd zo. Soms bereikt een verhaal veel minder mensen dan je had verwacht. Soms zijn zelfs de automatische middelen niet goed genoeg om je bericht bij het doel te brengen. Soms blijkt je hightech doelzoekende raket een nogal logge kanonskogel die ergens in niemandsland een stofwolkje veroorzaakt.

Was je bericht niet interessant? Sprak het onderwerp niemand aan? Zat de doelgroep op een strand zonder internetverbinding? Zelfs dan ben je niet verloren.

Allereerst moet je dit snappen: je bericht is geen doelzoekende raket. Je bericht is een levend wezen. Levende wezens hebben liefde nodig. Het beste bericht is daarom een puppy. Het kan helemaal niks zelf, maar moeder natuur heeft het schattig gemaakt. Zelfs schorpioenen zien er lief uit als ze puppy zijn. Als iedereen ze lief vindt, worden ze namelijk niet dood gemaakt.

Puppy

 

Jouw blogpost moet een puppy zijn. Wat is een puppy op twitter? Een bericht van 140 tekens, inclusief een mooie foto en een link, met een mededeling waar iedereen direct wat van vindt. Dat is echt belangrijk: een tweet bevat nieuws, maar ook duiding en dat allemaal in die ene regel tekst.

Jouw ene regel tekst, jouw kop, zoekt niet zelfstandig zijn doel op. Hij wordt naar zijn doel geholpen door mensen die iets met jouw regel kunnen en willen. Het is geen raket, maar een ding dat iedereen móét hebben.

Bereik

En na die ene boodschap, je kop, moet je verhaal zelf ook een puppy zijn. Iedere zin moet bijna smeken om gedeeld te worden. En als mensen dan op ‘delen’ drukken, uit puur enthousiasme, moet die kop dus ook de tekst zijn van hun tweet. Mensen moeten die niet hoeven uitleggen. Dat heb jij al voor ze gedaan

Wie op die manier schrijft, bereikt lezers.

Blij mee? Doe me een donatie!
Become a patron at Patreon!

Wil je hulp bij het schrijven, of gewoon een keer advies over je project? Stuur me een mailtje.