Vlaamse Kermis mag de volgende keer best een stukje helser


http://www.youtube.com/watch?v=9D1_Dng4kB0

Amsterdam _ Het is de Vlaamse evenknie van de Parade. De Vlaamse Kermis, dezer dagen neergestreken op het pleintje voor de Amsterdamse Brakke Grond in de Nes, biedt volks vermaak op een manier die vooral plezant is voor hoger opgeleiden. Er zit bijvoorbeeld een gitaarspelende zanger in een levende jukebox irritante liedjes te zingen, er is een Human Grijpmachine en een vrouw met drie borsten in haar doos. De bewust gênante majorettes zijn niet afkomstig uit een gehucht bij Brugge, maar uit Amsterdam West en bij de heerlijke pasteitjes drinken we dus Kriekenbier.

Vlaamse kunstenaars hebben altijd een inniger, maar schaamtelozer verhouding gehad met het brede gepeupel dat hun voorstellingen niet bezoekt. Het is een haat-liefde verhouding die kan leiden tot prachtig theater. Immers, het portret van de simpele ziel is minder politiek correct maar wel respect- en vooral liefdevoller geschilderd dan in Nederland.

‘The Broken Circle Breakdown featuring the Cover-Ups of Alabama’ is zo’n voorstelling over volks sentiment zoals alleen Vlamingen die durven te maken. Het stuk, dat eigenlijk meer en soort countrycafé-chantant is, ademt de sfeer waarin we de meesterhand van Arne Sierens herkennen, al heeft de schrijven van legendes als Allemaal Indiaan, Mijn Blackie en Bernadetje alleen als artistiek leider van het Gentse gezelschap opgetreden.

Tussen country en bluegrass-evergreens als ‘Mama’s don’t let your babies’ en ‘Blackberry Blossom’ door vertelt The Broken Circle Breakdown het intens droevige verhaal van de zangeres die na haar hele trieste voorouderlijke geschiedenis de dood van haar zesjarige dochtertje aangrijpt om er een eind aan te maken. Het concert is haar laatste adem, en dat is de reden voor haar man om tussen de muziek door zijn grote verdriet om te zetten in extreme woede op de wereld en vooral de godsdienst.

Het is een aangrijpend stukje geworden, waarin de oprechtheid van de countrymuziek en linedance hartstochtelijk wordt verdedigd tegen het blondhaarfetisjisme van extreem rechtse lijntrekkers. De tranen overtuigen en de inzet van de makers tilt het werkje uit boven het zigeunerjongetje met traanschilderijtje dat in Nederland op zovele vrijmarkten voor een kwartje te koop is.

Een wereldhit is het niet, maar dat mag de pret niet drukken. En pret is waar het om gaat op de Vlaamse Kermis. Dus doet het ensemble The Violent Husbands modern bewerkte versies van scabreuze volksliedjes. Het was allemaal erg goed en met de juiste dosis Vlaamse intellipop gemaakt. Hier en daar klonken Pet Shop Boys en Depeche Mode uit de vintage DX7 en Tr 808’s, maar het was niet de bedoeling dat er die avond laat ook maar iemand geraakt zou worden. Dat gebeurde dus ook niet, en dat is eigenlijk best wel jammer. Zo’n Vlaamse Kermis mag van mij de volgende keer best een stukje helser.

De Vlaamse Kermis is op 13 juni nog te zien in Amsterdam.
http://www.brakkegrond.nl/KalenderSearch.aspx

Blij mee? Doe me een donatie!
Become a patron at Patreon!

Wil je hulp bij het schrijven, of gewoon een keer advies over je project? Stuur me een mailtje.