Quartet, a Journey north – HF2008




Hoeveel doden, zei u?

 Ik ben er nog steeds niet uit. In de
aankondiging van dit stuk van Amir Reza Koohestani, Quartet, a
Journey to North, staat dat er vier moorden zijn en twee daders. Maar
volgens mij vertellen de vier spelers over meer doden. En rijden er
aan het eind nog zeker twee de afgrond in. Nu ja. Maar er was ook
maar één die een zendertje gebruikte. De rest playbackte dus de
tekst die ze zogenaamd in de camera vertelden. Die camera stond dus
gewoon beelden af te draaien die eerder waren opgenomen. Prachtige
beelden overigens ook van een schitterend land: Iran. Het land dat
Bush nog graag voor het einde van zijn termijn naar de middeleeuwen
wil terug-nuken. Daar wonen dus gewoon mensen. Mooie mensen, die in
Peugeots rijden. En: zoals Thomas
Erdbrink
al jaren roept en ik nu kan bevestigen: de mooiste
vrouwen van de wereld.

Dat gezegd zijnde, wat blijft er over
van de voorstelling,. Behalve de perfecte uitvoering van deze
maskerade? Dat waarheid een illusie is? Hm. Ik kwam er slacht binnen,
al boeide het me van de eerste minuut af aan. Maar misschien komt het
ook omdat we door de boventiteling vanzelf naar de monitoren
getrokken werden, boven de hoofden van de spelers. Het was met al die
tekst, al met al, dus een enorme leesklus. Ik ga maar eens Irans
leren. En er dan eens op vakantie. Die bergen. Die steden.
Schitterend. Al zal ik ze dan nog steeds niet begrijpen. Maar dat
hoeft dan ook niet. Gewoon kijken is voldoende.

Gezien: Quartet, a journey to north van
Amir Reza Koohestani. Zondag 1 juni in het Holland
Festival
.

Blij mee? Doe me een donatie!
Become a patron at Patreon!

Wil je hulp bij het schrijven, of gewoon een keer advies over je project? Stuur me een mailtje.

, ,