Nu ben ik altijd heel slecht geweest in rekenen. Ben namelijk ooit als Bèta-mannetje begonnen, maar vond het bestaan als Alfamannetje aangenamer. Maar nu zit ik dus met een probleem. De Kunstraad van Amsterdam heeft namelijk zijn eerste adviezen uitgebracht voor de subsidies voor de komende vier jaar, en dat is elke vier jaar al een feest, maar nu is het helemaal raak .
Carré wordt de stad uit gebonjourd, het Uitbureau opgedoekt, samen met het Rozentheater. De fusie tussen Gasthuis en Frascati levert een bezuiniging op, zoals dat altijd gebeurt met mensen die een beloning zoeken voor efficiency-verhoging. De Theatercompagnie vliegt dankzij de hoge inzet op een plek als tweede stadsgezelschap van de hoofdstad alle kunstenplannen tegelijk uit (waarschijnlijk). O, ja: Discordia keert terug, als het aan de raad ligt. Allemaal discutabel, natuurlijk, en het zal nog lang onrustig blijven in Amsterdam. Ik heb ook best wel vertrouwen in de commissieleden en voorzitters enzo, maar ze moeten het natuurlijk wel een beetje goed doen. En wat ze over het Holland Festival schrijven stelt me dus diep teleur. Het is een pagina’s lange tirade geworden, die door zijn lengte aan kracht inboet. Iedere alinea extra maakt duidelijker dat hier iets persoonlijks speelt, en niet iets zakelijks. Het enige verwijt: dat het festival te gemakkelijk aansluit bij de internationale festivaltop en te weinig ‘amsterdams eigenzinnig’ is, is aantoonbaar onjuist, of op zijn minst niet ter zake doend.
Immers: het festival heeft decennialang gekampt met een enorm geldgebrek, waardoor het oorspronkelijke doel, het brengen van de internationale podiumtop, bij lange na niet gehaald werd. Inmiddels krijgt het festival iets meer geld en dat vertaalt zich in een substantiële verhoging van de kwaliteit. Het publiek heeft de weg teruggevonden en Amsterdam telt in de internationale culturele elite weer mee. De weg naar een eigenzinnige en vitale toekomst ligt open, maar volgens de kunstraad had dat allang moeten zijn gebeurd. Maar hoe dan?, vraagt iedere kenner zich af, anders dan met een flinke dot extra geld? Wil je binnen het peperdure internationale aanbod zoeken naar de eigenzinnige parels, zul je moeten kunnen investeren. Maar nee. Investeren doen ze liever niet, in Amsterdam. De kunstraad zegt: zoek je eigenzinnigheid in het gegeven dat je het heel erg goedkoop doet. Maar dat hadden we nou juist aangetoond als onmogelijk.
Is het dus allemaal onzin? Ok, er gaat meer geld naar dans, en ze hopen waarschijnlijk dat daardoor de Nederlandse dans eindelijk niet meer dat internationaal totaal niet verrassende stiefkindje zal blijven, wat het tot nu toe was. Er gaat geld naar vernieuwers als PIPS:Lab en Robodock. Ook goed. En dat het Internationaal Theaterschool festival geld krijgt, zal ook waarschijnlijk bedoeld zijn om het wat minder exclusief en klein te maken dan het nu is.
Er is echter een nog groter probleem: rekenen. Ik snap de getallen niet. Namelijk. Tot nu toe ging er € 77.348.318,00 naar de Amsterdamse kunst. Er wordt inmiddels bezuinigd, dus is er nu maar € 74.723.560,00 toegekend. Dat is € 2.624.758,00 minder. Helder.
Maar nu.
De kunstraad adviseert € 1.943.800,00 aan nieuwe subsidies. Daarbij kunnen we optellen: € 1.547.815,00 aan subsidieverhogingen. Is samen: € 3.491.615,00.
Mooi.
Trekken we daarvan af de subsidieverlagingen en stopzettingen, respectievelijk € 996.641,00 en € 2.253.244,00 (samen € 3.249.885,00) blijft er over: € 241.730,00. Plus.
Dan vraag ik mij dus af waar de rest van het geld van die bezuinigingen vandaan komt. We zoeken dus nog clubs die verwijderd zijn, of gekort, voor een bedrag van in totaal € 2.866.488,00.
Oplossingen graag in de comments.
