Ik ben Weg – Het Toneel Speelt








Nieuwe duotopper van Ger Thijsgoed.png

repetitieikbenweg.jpgAmsterdam (GPD) _ Harry is een spons en
Jozef een emmer die nooit leeg raakt. Zo zitten vriendschappen wel
vaker in elkaar. Mark Rietman en Peter Blok, twee van de leukste
Nederlandse acteurs van net voorbij de midlifecrisis, spelen nu zo'n
vriendschap in het stuk 'Ik ben weg' bij Het Toneel Speelt. Dat ze
als respectievelijk Harry en Jozef in die vriendschap volkomen
geloofwaardig zijn, is al prachtig. Maar minstens even prachtig is
dat ze behalve die vriendschap ook een toneeltekst spelen van Ger
Thijs.

'Heeft u de nieuwe Ger Thijs al
gezien?' Het zou zomaar een normale vraag kunnen worden onder
cultuurliefhebbers, even gewoon als de vraag of iemand de laatste
Ayckbourne, Coward of, inderdaad, Maria Goos gezien heeft. Ger Thijs
heeft namelijk als toneelschrijver een oeuvre opgebouwd, dat zo zijn
eigen herkenbare trekjes begint bloot te geven.

Een typisch trekje van Ger Thijs is
bijvoorbeeld de vaak briljant geformuleerde ouweknorrepotquotes die
regelmatig in zijn stukken voorbijkomen. Van die moppercitaten vol
humor en vooral licht dedain jegens de jeugd en de toekomst waar die
zo vol van is. Citaten ook die vaak niet helemaal bij de figuren
lijken te passen die ze uitspreken, maar waarin de schrijver zelf
maar al te helder doorklinkt. Het is de flirt van de man van het
rechttoe rechtaan toneel met dat andere grote Nederlandse genre: het
cabaret.

Hij kan het maken omdat hij inmiddels
de kunst van het toneelschrijven tot in de puntjes beheerst.
Legendarisch zijn het duet dat hij schreef voor Annet Nieuwenhuizen
en Hans Croiset als oude toneelhelden (Het licht in de ogen), en de
zinderende tekst voor Mark Rietman en Carine Crutzen (Raak me aan).
Maar vlak zijn grote werken niet uit: de nieuwe bewerkingen waarmee
hij 'de' Max Havelaar en De Stille Kracht actualiseerde en geschikt
maakte voor een breed toneelpubliek.

'Ik ben weg' is opnieuw een tekst die
op de huid van de acteurs is geschreven, maar die meer is dan een
vehikel voor de twee publieksfavorieten Rietman en Blok. In zijn
tekening van die zo ongelijke, maar natuurlijke vriendschap toont Ger
Thijs namelijk ook de contouren van een tragische
driehoeksverhouding. En die driehoeksverhouding is een toonbeeld van
wederzijds onvermogen met trieste gevolgen. Hij laat ook zien waarin
een groot man klein kan zijn.

Thijs is zo scherp in zijn observaties
dat je als toeschouwer soms moeite hebt om zijn personages sympathiek
te blijven vinden. Dat is de belangrijkste valkuil in dit stuk, omdat
de tragedie, maar ook de komedie in 'Ik ben weg' zo enorm afhankelijk
is van de mate waarin we de figuren aardig vinden.

Regisseur Ger Thijs moet daarom ook
voorzichtig blijven met de best aardige uitstapjes naar het
absurdisme en de klucht die hij zijn spelers laat maken. Die werken
alleen als ze perfect gedoseerd worden gebracht. Is dat het geval, is
de voorstelling perfect. Zo niet, heb je altijd nog een paar goede
grappen meegekregen. U zult bijvoorbeeld nooit meer zonder lichte
spanning in de trein van Maastricht naar Amsterdam stappen.

Gezien: Ik ben Weg van
ger Thijs bij Het Toneel Speelt met Mark Rietman en Peter Blok.
Gezien: première op 25 september in Amsterdam. Tournee:

Meer informatie:
www.hettoneelspeelt.nl

Blij mee? Doe me een donatie!
Become a patron at Patreon!

Wil je hulp bij het schrijven, of gewoon een keer advies over je project? Stuur me een mailtje.

,