Schaap op Parade (deel 2)
Ik voel me een beetje schuldig. Was er
als eerste bij om uit de mond van de nieuwe Paradebazen op te tekenen
dat de Parade het helemaal
anders ging doen. Die uitspraak is een eigen leven gaan leiden.
Iedereen legt nu alles langs de meetlat van de inhoudelijke
vernieuwing.
Ik ook.
En ik moet na twee dagen constateren
dat De Parade zich vooralsnog in het gezelschap bevindt van Beau van
Erven Dorens, die voor Talpa NSE ook als iets helemaal anders dan het
NOS-journaal in de markt zette.
Al heeft de Parade meer kijkers. En
juist dat is killing. De Parade dreigt nu echt aan zijn eigen succes
ten onder te gaan. Het is druk in het weekend, zelfs met matig weer,
en het mag misschien elitair klinken, maar de meeste toeschouwers
hebben eigenlijk bitter weinig te zoeken op het terrein.
De 'Tongue in Cheek' is weg, het gevoel
van gezellige zomergein voor cultuurminnaars, waarmee je je vroeger
voor een paar centen kon laten bedotten. Je wist dan dat in een tent
drie meter verder een prachtig overdacht experimentje stond, wat niet
eens om te lachen was, maar wel bijzonder. Helaas, nu zie ik steeds meer grimmige koppen die komen om vermaakt te worden. Mensen die als het even ingewikkeld wordt zelf vanaf de tribune humor gaan doen. Ze jagen de liefhebbers van het eerste uur weg. Dat is mij tenminste overkomen.
De knieval voor het grote
cabaretpubliek, dat op het Paradeterrein per avond minimaal zo'n 50
euro p.p. uitgeeft, leidt ertoe dat er nog steeds makers zijn die de
toeschouwers bedotten, schaamteloos zelfs, maar dat de kleine
juweeltjes verdwenen zijn omdat: A) Het publiek een schaterlach eist;
en B) de buren in de tent naast je van zendmicrofoons en een PA van
1000 watt gebruik maken.
Een overzichtje van dag 2:
Donald Duck & de Gelukszoekers
door Suver Nuver.
Ik dacht dat er een bodem was, een
absoluut dieptepunt van lamlendigheid waaronder geen voorstelling zou
kunnen komen. Ik dacht dat die bodem Mikado was. Maar het blijkt dat
je nog lager kan. Suver Nuver heeft de eer er het bewijs van te zijn.
Ze hebben er gewoon geen zin meer in. Dat moet het zijn. Een
flinterdun ideetje over Donald Duck en Katrien, gecombineerd met een
slappe herinnering aan eerdere dozensjouw-voorstellingen van
mime-sterren Bogaerd&Van der Schoot.
Het is helemaal niks geworden. Het was
zelfs te kort voor een kleine drie kwartier werktheatertent, dus
hebben ze er een spelshow bijgemaakt, die nog erger is. Ze zullen het
zat zijn geworden om elke avond voor een ladderzat publiek te spelen
dat alles slikte wat ze brachten. Nu zijn ze zelfs daar te diep voor
gezakt. De grootste dronkaards in de zaal vonden het nu ook niets.
Zonde, dat Suzan
Bogaerd en Bianca van der Schoot zich in het narcistisch
uitgeleefde universum van Peer van den Berg en Dette Glashouwer
hebben laten lokken. Dit doet hun reputatie geen goed.
De Sjoerd Vollebregt Show door Joeri
Vos en Eric de Vroedt
Is het dan allemaal zo verschrikkelijk?
Nee. Behalve juweeltjes als 'Koud
Meisje' van oudgediende Ria Marks met Bambipatser Paul van der
Laan is er nieuwe hoop. Hij heet Eric de Vroedt en hij leest per dag
meer kranten dan een gemiddelde hoofredacteur in een week. De Vroedt
is een nieuwe theatermaker die vrijwel uitsluitend over de
actualiteit wil vertellen, en dat doet hij, in zijn Mighty
Society-reeks, op een bewonderenswaardig frisse manier. Hij valt
er dit jaar zelfs mee in de prijzen in het grote theaterfestival
TF1, komende september.
In het kleinste tentje op de Parade,
tussen de luidsprekers van de zweefmolen en de gillende keukenmeiden
van het – overigens fantastisch kokende – Paraderestaurant Lust in,
brengt De Vroedt nu het kantoordrama 'De Sjoerd Vollebregt Show'.
Sjoerd wie? vraagt de Paradebezoeker
zich af, en dat is gelijk een beetje het jammere van de voorstelling.
De Vroedt maakt een kantoordrama over de man die onze nationale trots
Stork uit de klauwen van de hedgefunds redde, en niemand weet wie
Sjoerd Vollebregt is, omdat je daarover alleen in serieuze media iets
hoort, en daar kijken we met zijn allen niet meer naar.
Maar toch, en misschien juist wel
daarom, is de Sjoerd Vollebregt Show een vitale aanwinst voor De
Parade. De Vroedt brengt iets waarover langer dan een week is
nagedacht, waar zelfs een enkel laagje in te herkennen is en waarin
de humor niet van dik hout zaagt men steenstrips is.
Zonder microfoons, met een echt
decortje en met een verhaal dat er soort van toe doet verbijstert De
Vroedt met zijn acteurs het Paradepubliek, en alleen daarom al moet
Eric de Vroedt blijven.
Meer info: Parade
