Dolly Dottermans {mosimage}
{mosimage}Mijn Amerikaanse vrienden vonden het eigenlijk best tof. Al had E. uit Phoenix, Arizona wel eens betere uitspraak gehoord van de E's, de A's en de T's: Els Dottermans heeft een prachtige Country&Western-stem. En die mag Els dan weer in haar zak steken, want E. is een kenner.
De voorstelling Ik Val, val in mijn armen, is dus goedgekeurd. Het gelegenheidsstuk, waarin Johan Simons zijn twee NTGent-sterren Wim Opbouck en Els Dottermans even hun eigen ding laat doen, is een enorm succes in Vlaanderen. Daarom waren er dus 200 man komen opdagen bij de enige Nederlandse voorstelling van deze Vlaamse theaterhit in de grote zaal van de Rotterdamse Schouwburg. Die verdient er nog steeds de prijs van de kritiek mee, zoals ze in 2005 ook kregen, maar het is té triest dat ook geen van mijn collega's er was, algelopen zaterdag.
Natuurlijk, het is geen Brel door Jeroen Willems, maar wat Opbrouck en Dottermans kunnen is ook niet niks. Opbrouck is de Vlaamse Paul de Leeuw en Dottermans de Vlaamse Halina Reijn en Marlies Heuer inéén. Die twee samen zoiets zien doen als leuke country-liedjes zingen, is tamelijk uniek.
Maar ja. Dolly Parton lukte niet. Zoals Dottermans na haar duet uitgeput over de Fender Rhodes hing, terwijl ze het nummer ook nog eens, volgens E., veel te laag had gezongen, bewees maar weer eens te meer dat Parton toch echt wel wat kan. En dat dat zo moeilijk is maakt het begrijpelijk dat deze 'natural beauty' het zelf in Zwolle ook niet meer live kon.
De beste zanger van de avond, volgens E, B, en ondergetekende W, was overigens noch Opbrouck of Dottermans. Die eer gaat naar gitarist Tom van Stiphout, die in het klassieke kwartet op het laatst de sterren van de hemel zong.
Ik val… Val in mijn Armen is uitsluitend nog in Gent te zien. Inlichtingen: www.ntgent.be.
