Himmel über Berlin – Toneelgroep Amsterdam


Mafaalani verbindt los zand

Amsterdam (GPD) _ Je dacht dat zoiets alleen in het grote Amerika kon. Dat je daar artiesten had die niet alleen heel erg goed in dat ene ding waren, maar die ook even goed waren in iets anders. Zoals de luchtacrobate Mam Smith. Die beschikt niet alleen over een duizelingwekkende combinatie van gratie, spierkracht en doodsverachting, ze blijkt ook nog eens een heel mooi acterend meisje te zijn. Maar we hebben in Nederland dus ook van die types. Neem Hadewych Minis. Ook mooi, soms zelfs iets té, maar zeker een begenadigd actrice, en nu blijkt ze niet alleen ook nog oosteuropees te kunnen zingen, maar speelt ze zomaar een paar zuivere noten viool en doet ze een lekker vette basgitaar.

Het is allemaal te zien in Hemel boven Berlijn, de nieuwste voorstelling van Toneelgroep Amsterdam. De eigenzinnige regisseuse Ola Mafaalani, die over zoveel passie in d'r lijf beschikt dat ze zelfs Adelheid Roosen kan temmen, zoals ze in een eerder project bewees, is nu aan het werk getogen met een legendarische film van Wim Wenders. Zo legendarisch, dat ik hem alweer vergeten was. Alleen de titel: Himmel über Berlin, is blijven hangen. De voorstelling zoals die nu gepresenteerd wordt is een ode aan die film uit de jaren tachtig, maar het mooie is, dat je van geen meter gaat terugverlangen naar die film. 'Hemel boven Berlijn' bewijst zijn bestaansrecht als unieke toneelvoorstelling. En dat is best een groot compliment.

Maar waar gáát het over? Simpel gezegd: van twee al eeuwen bevriende engelen wil er één mens worden omdat hij het hemelse 'dolce far niente' een beetje zat is. Dus valt Fedja van Huet uit de lucht omdat hij verliefd is op een trapeze-artieste. Maar dat is in de theatervoorstelling pas helemaal aan het eind. Daarvoor hebben we Fred Goessens als onheilsprediker aan zijn eind zien komen, hebben we Frieda Pittoors weer een paar onnavolgbare waarheden horen debiteren. En hebben we een ontzettend leuke Amerikaanse acteur zich hardop horen afvragen wat hij hier in Godsnaam op dat toneel zat uit te voeren.

Inderdaad, Amerikanen. Voor deze voorstelling werkt Toneelgroep Amsterdam samen met het American Repertory Theatre. Dat is een toonaangevend gezelschap uit het Amerikaanse Cambridge, met prachtspelers als Bernard White en Stephen Payne, en een grungeartiest als Jesse Lenat. Mooie mensen, mooie taal en dat op een kaal toneel gedrapeerd rondom een oerhollandse snackmobiel, beheerd door meester-frietbakker Niko Bovenberg. Met echte klanten. Figuranten op leeftijd als Walter Altena, Ans Drenth, Johannes de Klerk en Willy van den Ijssel. En voor de broodnodige actualiteit leest Noraly Beyer, persoonlijke vriendin van Mafaalani, ook nog live op het toneel het nieuws van de dag voor.

De voorstelling is los zand, even los als het zand dat in prachtige sluiers uit de zoldering van de schouwburg stroomt. Maar die sluiers zijn dus schitterend, net als al die andere beelden die langs komen. Himmel über Berlin is een montage-voorstelling in de beste traditie van dat genre. Het is een montage van attracties die je na afloop niet zozeer met een vast omschreven boodschap achterlaat, als wel met een onontkoombaar gevoel. En gevoel dat we toch met zijn alleen eens poepjandorie heel erg aardig voor mekaar moeten gaan zijn.

Of zoiets.

Hemel boven Berlijn door Toneelgroep Amsterdam en het American Repertory Theatre. gezien: 8 oktober in de Amsterdamse Stadsschouwburg (première). Daar nog t/m 20 oktober. Daarna tournee t/m 9 november. Inlichtingen: www.toneelgroepamsterdam.nl

Blij mee? Doe me een donatie!
Become a patron at Patreon!

Wil je hulp bij het schrijven, of gewoon een keer advies over je project? Stuur me een mailtje.

, ,