Rotterdam
Gisteren, na afloop van ‘Goedbloed’, het laatste deel van Oostpools ‘Trilogie van het Verlies’, wisten ze het zeker: ,,Vooraf denk je dat het een lange zit gaat worden, drie voorstellingen, maar nu verlangen we eigenlijk naar deel vier, zodat we morgen weer kunnen.” Vier dames, die nietsvermoedend zomaar veranderen in rasechte liefhebbers.
Na dit weekend, waarin eerst ‘Het Zouthuis’, daarna ‘Zullen we het Liefde noemen’ en tot slot ‘Goedbloed’ werden gespeeld in de Schouwburg, kan niemand nog twijfelen aan wie de beste toneelschrijver van Nederland is: Peer Wittenbols. De man die in de afgelopen vijftien jaar in alle rust, samen met zijn boezemvriend en regisseur Rob Ligthert zijn messen kon slijpen, schrijft nu toneel dat gaat over nu, dat gaat over ‘ons’, dat pijn doet waar het pijn moet doen en dat je verleidt waar je bij staat.
Het is een hele opgaaf. Het Zouthuis is al een aanslag op de emotionele rekbaarheid van de spelers. ‘Zullen we het Liefde noemen’, dat zaterdagavond was te zien, gaat eigenlijk nog een stap verder. Hier hadden de spelers zaterdag meer moeite mee, waarschijnlijk omdat de Kleine Zaal van Rotterdamse Schouwburg voor dit stuk net een tikje te klein was. Hoewel prachtig, liep dit stuk waarin een succesvol arts na een dubieuze vrijspraak zijn hele leven in twijfel getrokken ziet worden, net even wat stroever dan het zou kunnen.
Gisteren maakte Oostpool de wat minder krachtige zaterdag helemaal goed. ‘Goedbloed’ is het beste wat Wittenbols ooit geschreven heeft. Dat zit hem in het soepele ritme van de teksten, dat zit hem in de humor die scherper is dan ooit, maar het zit hem vooral in de onontkoombaarheid van het thema. Een reclamebedrijf, ooit begonnen als idealistische vriendinnenclub, gaat ten onder aan rotting van binnenuit. Wittenbols maakt glashelder dat zulke rotting onvermijdelijk is. Mensen hebben nu eenmaal zorgen, hebben nu eenmaal verdriet, hebben hun eigen problemen en zijn totaal niet in staat om anderen daarin te helpen. Zelfs een ‘luisterend oor’ bieden is een vorm van verraad, want doorspekt van eigenbelang.
Gebracht op een manier die de pijnlijk herkenbare TV-serie The Office tot een aflevering van Teletubbies reduceert, gaat het drama van deze figuren je door merg en been. Oda Spelbos, Juul Vrijdag, Remco Melles, Frederic Brom, Astrid van Eck en Ad Knippels: het zijn zes acteurs die zo verschrikkelijk lekker samenspelen dat ‘Goedbloed’ in al zijn hardheid swingt als een overspannen Drum&Bass-bandje.
Onontkoombaar.
Gezien: Trilogie van het Verlies door Toneelgroep Oostpool. afgelopen
weekend in de kleine zaal van de Rotterdamse Schouwburg.
