Pitbulls on acid
Rotterdam
Twee keer lachen op anderhalf uur toneel is helemaal geen slechte
score. Dus Offertorium, het nieuwe toneelstuk van de in Rotterdam
getogen schrijver Erik Ward Geerlings, is zo slecht nog niet. Zou je
zeggen. Alleen, die twee keer lachen kan je moeilijk aan de tekst
ontlenen. Die twee keer lachen hadden de toeschouwers gisteravond in
de Rotterdamse Schouwburg helemaal aan Pierre Bokma en Elsie de Brauw
te danken. Pierre Bokma en Elsie de Brauw kennen de regels van de
klucht als geen ander, en die twee keer lachen, aan het begin en kort
voor het einde, waren ook heel kluchtig. De rest was dat niet.
Offertorium is een ideeënstuk. Erik Ward Geerlings toont zich in
deze variatie op Virginia Woolf een vaardig denker. Hij is echter
een veel minder goed schrijver dan je aan de hand van zijn kleinere
toneelwerk, vaak voor één acteur geschreven, zou
verwachten. Zelfs de enorme talenten van De Brauw, Bokma, Aus
Greidanus jr. en Frieda Pittoors kunnen de papieren personages geen
vlees en bloed geven. Ook de inzet van een door de wol geverfd
regisseur als Gerardjan Rijnders kan van het gedachtenexperiment
geen boeiend theater maken.
En een gedachtenexperiment is het. Het spelletjes spelende echtpaar
dat we kennen uit Albee heet nu niet George en Martha, maar Wodan en
Edda. God en de Bijbel op zijn Germaans-Keltisch dus. Daarmee zijn
we gelijk in laag 2 t/m 20 beland van dit stuk dat meer
betekenisniveau's heeft dan goed is voor de mensen. Ze bedenken in
hun zelfgebouwde Walhalla op de 19e verdieping van een flat aan de
Maas een gast met wie ze vieze spelletjes willen doen. Uiteindelijk
voldoet de gast niet, dus bedenken ze er ook nog een echte
Heilsoldate bij, en dan gaat de gast het met de Heilsoldate doen,
waardoor het geheel ontaardt in een heuse Götterdämmerung.
Dan hebben we het tweede lachsalvo overigens al gehad, dat volgde op
één van de saaiste toneelmonologen ooit. Bokma ging
daarin langer dan goed was tekeer als een pitbull op XTC, met het
volume op tien en de beats op 200. Zo lang en zo eentonig, dat je
wilde roepen: 'Koest, Wodan!' Maar dat durf je dan weer niet. Het was
wel drie keer lachen geweest.
Offertorium door ZTHollandia. Gezien: gisteravond in de Rotterdamse
Schouwburg. Daar nog: vanavond.
