Niets mooiers dan met Bach op de brug
Ze zat zo'n beetje haar hele leven in de muziek, maar muziekwetenschapster Beatrijs Vissers is nu stuurman op de coaster SeaRiss.
'Shifts' van 12 uur, en dat zeven dagen per week. Je hebt mensen die het tegen hun vijftigste rustiger aan gaan doen, maar zo iemand is Beatrijs Vissers dus niet. Als stuurman op de kustvaarder SeaRiss draait ze sinds dit jaar lange diensten aan boord, terwijl ze rollen staal vervoert tussen Duinkerken en de Thames op één van de drukste zeeroutes ter wereld. Daarvoor werkte ze als producent en redacteur bij de Concertzender, sinds ze in 1992 was afgestudeerd als Muziekwetenschapper.
Een rigoureuze ommezwaai? Zeker, maar ook niet de eerste in haar leven. Ze groeide op in Roosendaal en bracht haar lagere en de middelbare schooltijd door bij de nonnen. Ze studeerde Pedagogiek op de Katholieke Leergangen. Ze kreeg bij de man met wie nog steeds gelukkig getrouwd is een dochtertje en werkte op een kinderdagverblijf. Tot ze pianoles nam.
,,Vroeger mocht ik nooit pianospelen, maar in Utrecht nam ik les bij het Cantoraat. Ik kreeg les van een muziekwetenschapper en daardoor kwam ik erachter dat dat ook een hele leuke studie was.” Op haar dertigste begon ze. ,,En het was één groot feest.” Vanuit haar studie kon ze direct door naar een baan bij de Concertzender, de concurrent van Radio 4 die toen nog in de kinderschoenen stond. ,,Ik heb er hard aan meegewerkt om de Concertzender een landelijke zender te maken. Het was nog heel avontuurlijk in die eerste tijd, maar gaandeweg werd het bedrijf steeds groter en dus ook bureaucratischer.” Het begon al te knagen, maar een serie overlijdensgevallen in haar familie leidde er definitief toe dat Visser een ander leven zocht.
Via een varende kennis ontdekte ze dat ze een verkorte zeevaartopleiding kon volgen. Ze begon eraan in de weekends naast haar werk voor de Concertzender. ,,Ze waren heel lief voor me, en gaven me alle ruimte om ook mijn noodzakelijke vaarstages te maken.”
Uiteindelijk besloot ze haar werk met haar geliefde muziek neer te leggen. ,,Ik kon niet meer naar klassieke muziek luisteren zonder in huilen uit te barsten. Toen besloot ik de sprong te wagen.”
Met alle papieren op zak kon ze uiteindelijk aanmonsteren op een kustvaarder. Nu draait ze volop mee op het schip, twee maanden op, één maand af. Tijdens die verlofmaanden werkt ze thuis weer voorzichtig aan programma's voor de Concertzender. Naar haar favoriete muziek luisteren kan ook weer. ,,Helaas werkt de cd-speler aan boord niet goed, dus ben ik nu aangewezen op Classic FM. Maar er is niets mooiers dan op de brug staan en Bach horen.”
