Hans en Grietje – Sonnevanck


Sonnevanck om op te vreten

Amsterdam– Kan het groter, kan het heftiger, kan het spectaculairder? Deze kersttijd lijkt het met het amusement voor de kleine en volwassen kinderen dezelfde kant uit te gaan als het al eerder ging met het speelgoed en de kerstdis. Harry Potter, In de Ban van de Ring, Minoes: kosten noch moeite worden gespaard om de kennelijk verwende fantasie van het publiek te prikkelen. Dan moet je als toneelmaker wel heel dapper zijn om met een sprookje als Hans en Grietje op de proppen te komen, met als materiaal slechts twee acteurs en een paar muzikanten.

Gelukkig blijven er zulke dapperen. Flora Verbrugge, artistiek leidster van het Enschedese theatergezelschap Sonnevanck, kan er, volgens eigen zeggen, 'ook niets aan doen' dat ze van sprookjes houdt. En daar mogen we haar heel dankbaar voor zijn. Ze heeft Hans en Grietje, het wreedste sprookje van Andersen, door schrijvers Jean Defebvre en Sophie Kassies prachtig laten bewerken. De voorstelling kluistert niet alleen de allerkleinsten aan hun stoel, maar weet zelfs volwassenen in het hart te treffen.

Er zijn mensen die Hans en Grietje totaal onverantwoord vinden om aan kinderen te vertellen. Tenslotte zijn het de ouders van de twee helden zelf, die hen in het verderf storten. De nieuwe vriendin van pa wil de kinderen opofferen als remedie tegen het voedselgebrek van het gebroken gezinnetje. Slapjanus pa doet er niets tegen. Het is uitsluitend door hun eigen vindingrijkheid dat Hans en Grietje het verhaal overleven, mede door het in een oven verbranden van de moeder van Dutroux, de heks in het huisje van snoep. Geen dappere jagersmannen, geen goede feeën: slechts doordat ze een goudschat van de heks roven kunnen de kinderen zich een veilige toekomst kopen.

Acteurs Annemarie Feltman en Arjan Schoolderman spelen Hans en Grietje en hun ouders. Dat doen ze prachtig. Met uit de hele wereld bij elkaar gescharrelde acteertechnieken zetten ze iets neer dat het leukste van Peanuts en Jip en Janneke nog leuker maakt. Maar naast dat prachtige acteren is er iets dat veel mooier is aan deze voorstelling: de muziek.

Gerard Beljon schreef een modern klassieke score bij elkaar die werkelijk perfect aansluit op het verhaal. Vrolijk als het vrolijk moet zijn en eng als dat nodig is. Het is ook absoluut geen gemakkelijk in het gehoor liggende kost, maar zo hoort het ook: er zijn al genoeg kindertoneelmakers die er in zulke gevallen een scheutje Tsjaikovski tegenaan gooien. Deze muziek gaat verder: doordat het live wordt uitgevoerd en de muzikanten zich actief met het spel bemoeien ontstaat een geheel dat ontroert tot het bot.

En dan het geniale idee om een klassieke sopraan, Ingrid Kapelle, als verteller (en Heks) te laten optreden. Het maakt de voorstelling totaal 'weird'. Ingrid Kapelle is bovendien ook zo'n lekkere gulzige verteller, dat ze het drama het liefst zo ver mogelijk doorvoert, verder dan zelfs de muzikanten willen. Zo maakt deze voorstelling duidelijk dat er inderdaad niets leuker is dan het vertellen van enge verhalen.

Hans en Grietje is in twee maten verkrijgbaar. Ik zag zowel de kleine versie, met slechts drie muzikanten, en de grote, die door het gehele Nieuw Ensemble wordt begeleid. Natuurlijk is die grote versie krachtiger, overdondert de muziek je meer en zit je dieper in het verhaal. De kleine versie, die vaker is te zien, is intiemer. Het is echter een kwaliteit van het werk van componist Gerard Beljon, dat de muziek in beide uitvoeringen het hart van de toeschouwers raakt. Dit is een echte aanrader voor de koude wintermaanden.

Toneel: Hans en Grietje (Hans Christiaan Andersen) door Theater Sonnevanck en Het Nieuw Ensemble. Regie: Flora Verbrugge, Muziek: Gerard Beljon.

De voorstelling speelt zowel met grote bezetting als in kleine bezetting, speciaal voor kleine theaters en scholen.

Inl.: 053-4315400, www.sonnevanck.nl

Blij mee? Doe me een donatie!
Become a patron at Patreon!

Wil je hulp bij het schrijven, of gewoon een keer advies over je project? Stuur me een mailtje.

, ,