Klassieke liefde treffend verpopt
Rotterdam
Dat ze hem van tevoren wel even hadden mogen waarschuwen dat er
trommels in zaten. De hartstochtelijke Purcell-liefhebber wist niet
dat 'Dido', de voorstelling van Muziektheater Transparant en Theater
Froe Froe, niet zo bar veel met de beroemde barokopera van Purcell te
maken had. En 'slagwerk' in het programmaboekje betekent dat er flink
gemoderniseerd is. Dat krijg je ervan wanneer je per ongeluk in een
jongerenvoorstelling terecht komt. Dan gaan mensen trommelen.
Toch was ook de hartstochtelijke Purcell-liefhebber na afloop om.
Want het is nogal wat wat deze voorstelling voor elkaar krijgt. het
Vlaamse Muziektheater Transparant heeft al een naam hoog te houden
met het opfrissen van het grote opera-repertoire, maar wat ze nu met
deze, geheel nieuw gecomponeerde opera laten zien, is heel bijzonder.
Een schouwburg, gevuld met tegen de zeshonderd CKV-jongeren, was er
in ieder geval een dik uur muisstil om. En dat gebeurt niet vaak, met
pubers.
'Dido' vertelt het klassieke verhaal van de koningin van Carthago die
haar hart verliest aan de Griekse held Aeneas. Maar omdat Aeneas een
goddelijke opdracht heeft om Rome te stichten verlaat hij haar. Zij
pleegt zelfmoord, maar haar woede zal eeuwen van oorlog tussen Rome
en Carthago tot gevolg hebben.
In het met zeer eenvoudige woorden navertelde verhaal is een hoofdrol
weggelegd voor de prachtige poppenspelers van Theater Froe Froe. Ze
bewegen de torso's van de Aeneas- en Dido-poppen, en brengen de goden
tot leven in de vorm van een bizar soort vogelmensen. Vooral
liefdesgodin en schoonheidsideaal Venus is goed gelukt als een
muppetversie van een krassende knar.
Het enige echt levende personage is Anna, de dochter van Dido. Zij
wordt gezongen door een frêle zangeres, met het typische, een
beetje aan Björk ontleende stemgeluid dat zoveel popmuziek van
de laatste jaren kenmerkt. In combinatie met de muziek van componist
Jan Van Outryve, die leentjebuur speelde bij muziekstijlen uit
Afrika, het verre Oosten en – het moet gezegd – Purcell. Het
'Lamento' uit zijn beroemde opera is te horen, uitgevoerd met een
moderne pop-stem en luit. Het werkte. Sterker nog: het was één
van de mooiste nummers uit deze pop-opera. 'Die Purcell was zo gek
nog niet', hoor je het jonge publiek denken. Dan heb je al heel wat
bereikt, als opera.
Dido door Muziektheater Transparant en Theater Froe Froe. Gezien:
gisteravond in de Rotterdamse Schouwburg.
